070. Król kruków - Maggie Stiefvater

 Przygoda - Poszukiwanie legendy. 
Czy to wszystko może być prawdą? Czy marzenia mogą się spełnić, tylko jeśli znajdziemy odpowiednią osobę? 
Jednak czy potrafimy się posunąć do okropnych czynów, żeby dostać nasze ukryte pragnienia? 
Jedna legenda, która daję wiele marzeń. 

 
Tytuł:Król kruków
Autor: Maggie Stiefvater
Data wydania:19 czerwca 2013 r.
Stron: 496
Wydawnictwo: Uroboros
Seria: The Raven Cycle
Gatunek: literatura młodzieżowa, fantasy
Styl pisania: 7/10
Ocena bohaterów: 7,5/10
Ocena fabuły: 9/10
Ocena okładki: 8/10 
Ocena ogólna: 7,5/10

Delikatne podmuchy wiatru zaczęły napływać z południowej strony lasu. Drzewa ponownie mówiły. Ostrzegały nas przed zbliżającym się niebezpieczeństwem.
Ja jednak ich nie posłuchałem. W tedy uważałem, że nie ma na to czasu. Musiałem dokonać wielu ważnych rzeczy. Gdyby się udało miałbym wszystko. Wystarczyła tylko jedna rzecz - Ofiara.

( Wstęp nie występuje w książce jako jej fragment. 

Samodzielnie go napisałam. )
 

Król kruków jest to książka tajemnicza skrywająca wiele tajemnic  dla samego czytelnika.

Czytając tą powieść na samym początku już byłam jej wielce ciekawa. Najbardziej ze wszystkich głównych bohaterów ciekawiła mnie Blue i jej życie. Nie powiem książka czasami mnie nużyła jednak w bardzo dużym stopniu przypominała mi o mojej babci i o moim dzieciństwie. Przez to król kruków bardzo wdarł się do mojego serduszka.

Styl pisania autorki jest ciekawy. Czcionka w książce jest lekka mi bardzo miło przez to się czyta. Sama autorka widać było, że zaczynając pisać tą powieść zgłębiła wiele rzeczy, żeby książka była ciekawa i poruszała trudne tematy. 

Bohaterów książki mamy kilku i na pewno troje już skradło moje serce. Nie do końca jestem jeszcze przekonana do Gansey'a oraz Ronana jednak może z dalszymi tomami również skradną cześć mnie. Powiem tak każda postać jest ciekawie wykreowana. Ma swoją przyszłość i przeszłość, która intryguję i po mału ją poznajemy. Chociaż muszę zauważyć, że autorka chciała nam bardzo dużo przekazać już na samym początku co było moim zdaniem problematycznie. Zwłaszcza, że nie mamy tutaj jednego głównego bohatera lub dwóch ale pięciu. Przez to często nie wiedziałam kto kim jest i gubiłam się w akcji. Jednak z rozdziału na rozdział było coraz lepiej.

Fabuła książki jak już wspominałam jest ciekawa i skrywa wiele tajemnic. Sama powieść jest z jednej strony przygodówką chociaż na tą chwilę jesteśmy w jednym miejscu. Nie jestem pewna czy w dalszych tomach miejsce fabuły się zmieni jednak tego się dowiemy czytając dalsze tomy.
Powieść skrywa wiele tajemnic, które razem z głównymi bohaterami musimy odkryć. Nie powiem książka czasami mnie zaskakiwała, a czasami sama odgadywałam co takiego może się kryć za następnymi rozdziałami.
Jeśli chodzi o sam koniec książki jest on z jednej strony uroczy, a z drugiej troszeczkę moim zdaniem naciągany. Jednak nie zmienia to faktu, że bez dwóch zdań zabieram się za kolejne tomy, żeby poznać przygody kruczych chłopców i Blue. 

Książka myślę, że nie ma ograniczeń wiekowych. Zachęcam do jej przeczytania wszystkich. Skrywa ona magie, wiele przygód, przyjaźń, oddanie i miłość.
Jest to powieść idealna na jesienne wieczory.

069. Diabolika - S.J. Kincaid

Diabolika - Zabójcza broń. 
Stworzenie, które przywiązuje się do jednej osoby. Chroni ją, opiekuje się i kocha. Tylko do niej odczuwa takie emocje.
Narzędzie zagłady. 
Wystarczy jeden rozkaz, a zgładzi twoje kruche ciało. 

Tytuł:Diabolika
Autor: S.J. Kincaid
Data wydania:15 lutego 2017 r.
Stron: 412
Wydawnictwo: Moondrive
Seria: Diabolika
Gatunek: literatura młodzieżowa
Styl pisania: 8,5/10
Ocena bohaterów: 9/10
Ocena fabuły: 9/10
Ocena okładki: 9,5/10 
Ocena ogólna: 9/10


Mój wzrok przykuła nowa ofiara. Tym razem nie była to ludzka istota. Nie odczuwała lęku do mnie, a jednak było się czego bać. Na moich dłoniach było już wiele krwi nie winnych istnień, które co chwile były mi podrzucane. Za zabicie każdej z nich bez skrupułów dostawałam nagrodę. Jednak jeśli nie posłuchałam i nie zrobiłam tego czego oczekiwali byłam karana. 

Istota wersji męskiej powoli zaczęła się rozglądać zdezorientowana po pomieszczeniu. Jej wzrok szybko napotkał się z moim. Usta powoli wykwitły w dziwnym grymasie zwanym uśmiech. Nie widziałam czego ta istota się spodziewała. Wiedziała, że została wysłana na pewną śmierć?
Na pewno nie. 

Bez żadnych skrupułów rzuciłam się na niego rozrywając jego tętnice. Krew była wszędzie jednak nie zwarzałam na nią. Delektowałam się czynem, który uczyniłam. 

( Wstęp nie występuje w książce jako jej fragment. 

Samodzielnie go napisałam. )

Diabolika - książka, która wmurowała mnie w fotel.

Zaczynając Diabolike kompletnie nie wiedziałam, że książka mnie zaciekawi przez motyw Science fiction. Od razu wam zdradzę, że książki tego gatunku nie za bardzo mnie ciekawią i często mnie nudzą. Jednak nie tym razem.
Zaczynając czytać nie wiedziałam z jakim gatunkiem się spotykam. Myślałam, że to będzie zwykłe fantasy. Powieść miała wiele chwalebnych opinii i myślałam, że się zawiodę widząc z jakim gatunkiem literackim mam styczność. Jednak BUM nie zawiodłam się. 

Książka ma nam wiele do zaoferowania nie tylko świetnie wykreowany świat jak i również bohaterów, ale również wiele intryg co ja osobiście uwielbiam w książce. Mamy również wątek miłosny o którym dalej napiszę coś więcej, bo trochę można powiedzieć mnie zawiódł. 

Styl pisania autorki jest naprawdę ciekawy. Mamy wiele trudnych słów i nowych nazw. Widzimy bardzo jak pisarka musiała się postarać w wykreowaniu świata. Bardzo to doceniam. Chociaż czasami czułam nie dosyt właśnie spowodowanym próżniejszym zatrzymaniem się akcji w jednym miejscu.

Bohaterowie książki są w pewien sposób orginalni, ale zarówno schematyczni. Bardzo podoba mi się silna główna bohaterka z którą mamy styczność od samego początku. Muszę podkreślić, że zmiana Nemezis jest bardzo ciekawa i właśnie w sposób oryginalna. Całą książkę jesteśmy świadkami jej przemiany.Mamy również cudownego Tyrusa, którego z jednej strony kocham, a z drugiej nienawidzę. Jest to naprawdę skomplikowana postać, którą doceniam jednak są pewne minusy czyli miłość.
W książce jak już wspominałam mamy styczność jak w wielu młodzieżówkach pierwsze zauroczenia, związki, a nawet już silniejsze uczucia. Jednak czy nie są one troszeczkę wymuszone?
Czytając Diabolike byłam podzielona. Z jednej strony nie które sceny były naprawdę uroczę i zachwycały mnie. Jednak były również takie, które po prostu wydawały mi się już przesadzone. I po prostu miałam takie NIE. 

Fabuła książki mnie zauroczyła. Jest naprawdę ciekawa jednak nie w stu procentach oryginalna. Jest to po prostu kolejna powieść dystopijna jednak nie zmienia to faktu, że strasznie mnie tym kupiła!
Zakończenie powieści po prostu zachwyca jednak nie jestem do końca ufna do tego zakończenia. Tutaj jednak nie zdradzę dlaczego. 

Diabolikę polecam z całego serduszka jednak jeśli nie lubicie drastycznych scen ta książka nie jest dla was. Moja mama, która czytała nią mówiła, że jej to strasznie przeszkadzało jednak ja nawet tego nie odczułam.
Na pewno ta powieść jest dla trochę starszej młodzieży w wieku już powyżej trzynastego roku życia, czternastego.

 

068. BACK TO SCHOOL TAG

Witam was. Dziś nastają zmiany i nie długo zobaczycie to w zbliżających się recenzjach ( które właśnie piszę ). Mam nadzieje, że wam się spodobają :)
Zapraszam was jednak teraz na BACK TO SCHOOL TAG autorstwa Marysi.

   Z jakim bohaterem książkowym chciałbyś siedzieć w szkolnej ławce?

Jest tyle przystojnych mężczyzn z którymi mogłabym siedzieć w ławce... Paulina skup się. To jak losowanie w głodowych igrzyskach. Może być ławka chociaż cztero osobowa? Nie.

Dobra nie będę oszukiwać. Myślę, że jednak z ciekawym towarzyszem w ławce byłby Gideon z trylogii czasu. Był oczywiście mądry, czarujący i oszałamiająco przystojny. Mam nadzieję, że nie będzie mnie tak rozpraszał jak Dmitrij Anitę z Book Reviews by Anita.

Jaką potrawę z fantastycznego świata zabrałbyś na drugie śniadanie?

  Fasolki wszystkich smaków byłyby ciekawym przeżyciem. Zawsze potem można powiedzieć nauczycielce, że źle się czujesz po zjedzeniu takiej zgniłego jaja i wracasz szybciej do domu swoim pociągiem (tramwajem) 

  Jaki książkowy sport chciałbyś uprawiać na WF-ie?

Chciałabym mieć takie szkolenie jak mieli trybuci w igrzyskach głodowych zamiast tej prymitywnej siatkówki i biegów. To by było naprawdę coś... Chyba, że wyślą nas potem na arenę. Do dwudziestu czterech osób w klasie brakuje mi tylko jednej. 

  Jaka książkowa postać byłaby twoim wymarzonym nauczycielem?

Jako, że chodzę do odzieżowej szkoły, a moje nauczycielki nie za wiele mnie nauczyły myślę, że idealnym nauczycielem i moim wychowawcą byłby Magnus Bane'a. Czarownik sypiący dokoła brokatem myślę, że idealnie wpasuje się do tej szkoły. Jak jeszcze Alexander Lightwood będzie po niego przyjeżdżał będę w siódmym niebie i rozkoszy. 

 Jaki przedmiot z Hogwartu chciałbyś mieć w swoim planie lekcji?

Pomyślmy... Myślę, że chciałabym uczyć się opieki nad magicznymi stworzeniami. To by było ciekawe urozmaicenie. 

 Jaką książkę chciałbyś dodać do kanonu lektur szkolnych?

Mogą być Dary anioła? xD Tak osoby, które mnie jako tako znają przez snapy, insta lub inne media społecznościowe wiedzą, że kocham twórczość Cassandry Clare jednak dobrze wiem, że jednak ta książka nie nadaję się na tą książkę. Myślę jednak, że przydałaby się książka tutaj jakaś z problemami młodego człowieka jak powieść poruszająca problem tolerancji lub samobójstwa w dzisiejszych czasach. Nie podam akurat tutaj niczego konkretnego ze względu tego, że nie każdemu może się spodobać mój wybór.

 Do jakiego fantastycznego świata chciałbyś pojechać na szkolną wycieczkę?

Irdis... Pragnę. Jednak nie można mieć wszystkiego już mam jako nauczyciela przystojnego wielkiego czarownika Brooklynu. On nas i tak pewnie co chwile będzie nas teleportował gdzieś w jakieś dziwne miejsca. Myślę jednak, że ciekawym miejscem byłoby zobaczenie świata tam na górze gdzie żyje Diabolika - Nemezis. 

 Na ekranizację jakiej książki chciałbyś pójść z klasą do kina?

Pragnę zobaczyć Angelfall na dużym ekranie jednak wątpię, żeby nam pozwolili zwłaszcza, że nawet nie mogliśmy iść klasą na Sztukę kochania, a akurat w tym czasie odbywaliśmy zajęcia na temat związane z tym filmem i książką. Wątpię, że kiedykolwiek pozwolą iść nam na co kolwiek jednak jeśli Magnus jest nauczycielem to może da się go przekonać. 

Jeśli chodzi o nominacje nominuję:  

Paulina z miasto książek 

Ewe z To Read Or Not To Read

 

067. Ja, anielica- Katarzyna Berenika Miszczuk

Wiktoria ponownie powraca i ma nam wiele do zaoferowania. Nie tylko nowe przygody, ale również zapozna nam z innymi osobistościami. Uwierzcie mi będzie się działo.


Tytuł: Ja, anielica

Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk

Data wydania: 28 wrzesień 2011 r. 

Stron:384

Wydawnictwo: W.A.B

Seria: Wiktoria Biankowska
Gatunek: fatasy
Styl pisania: 8/10
Ocena bohaterów: 6,5/10
Ocena fabuły: 6,5/10
Ocena okładki: 9,5/10 

Ocena ogólna: 6,5/10

W życiu Wiktorii ponownie zjawia się przystojny diabeł. Rozbija jej związek z Piotrem i ma nietypową prośbę - chce odzyskać swoje anielskie skrzydła. Czy dziewczynie uda się zwrócić złotookiemu Belethowi marzenia? Przed Wiktorią stają naprawdę trudne wybory - bo z jednej strony zabiegający o jej miłość śmiertelnik, a z drugiej... no właśnie, diabelnie przystojny upadły anioł. W dodatku akcja przeniesie się do nieba. A tam pojawią się kolejni bohaterowie - zabawne putta, podstępny Moroni, rodzice Wiktorii i oczywiście syn szefa, jeżdżący najnowszym maserati...

Moja opinia:

I znowu pojawiamy się w magicznym świecie wykreowanym przez Katarzynę Miszczuk. Jak pewnie zauważyliście po ocenie nie wiele się zmieniło chociaż... pół gwiazdki trochę spadło. Jednak o tym dowiecie się czytając recenzje. 

Po Ja, anielicę od razu sięgnęłam po przeczytaniu drugiego tomu. Po prostu nie mogłam się oprzeć nie poznaniu kolejnej przygody Wiktorii. Tym razem naprawdę powiem, że nie spodziewałam się co mogę spotkać w tej cześć. Miałam kompletnie inny zarys historii w swojej głowię i może to i dobrze. Trochę zawiodłam się na tym tomie myślałam, że będzie w nim więcej pikanterii. Więcej intryg Azazela i jego postaci jednak jego postać można powiedzieć została zastąpiona co zraniło moje serduszko. I pewnie za to poszła ocena mniej... Za to, że nasz kolejny zły charakter zamęczał mnie swoją osobą. Po prostu miałam ochotę sama coś z nim zrobić... 

Fabuła książki moim zdaniem była ociupinkę gorsza. Może nie za bardzo wczułam się w ten anielski świat. Jednak plus jest za rozbudowanie strasznie jego. Sama czułam się jakbym tam była, a dokoła mnie latały putto proponujące mi herbatkę. Na szczęście nie zamęczyły mnie swoją osobą jak Wiktorię i Piotrka. 

Męczył mnie również już trójkąt miłosny coraz bardziej. Może to dla tego, że Wiktoria wybierała w pierwszym i w tym tomie szczególnie osobę, która nie ukradła mi serca. Ja szczególnie od samego początku byłam team diabły więc to znaczyło, że Piotrek nie oczaruję mnie swoją osobą od samego początku. 

Mogę zaznaczyć, że w tym również tomie mamy często napływ głupawki, a nasze usta same zostają bananami. 

Sama końcówka historii mówi nam, że mamy przed sobą obiecującą trzecią cześć i mam nadzieje, że w żadnym wypadku ona nas nie zawiedzie i będzie o wiele lepsza od tego i pierwszego tomu. Więc serdecznie was zapraszam do zapoznania z tym tomem, żeby być na bieżąco z przygodami Wiktorii.